Ξέρω ότι τώρα περιμένεις μια απάντηση. Είναι σίγουρα πολύ ανακουφισιτκό το να ξέρουμε ότι ένας συγκεκριμένος δρόμος με συγκεκριμένα βήματα, θα μας βγάλει ακριβώς εκεί που θέλουμε, και θα μας προσφέρει την αυτοπεποίθηση της διαδρομής.
Ωστόσο, τον δικό σου σωστό δρόμο δεν θα στον αποκαλύψει και δεν τον γνωρίζει κανείς. Κανείς δεν έχει μια σίγουρη απάντηση να σου δώσει, να κατευνάσει τις ανησυχίες σου και να εξαλείψει τις αμφιβολίες σου.Ποιος είναι άραγε ο σωστός δρόμος; Αυτός που παίρνεις ή έπρεπε να στρίψεις κάπου, και προσπέρασες από άγνοια ή αφηρημένη, το στενό, χωρίς δυνατότητα επιστροφής;
Η απάντηση νομίζω βρίσκεται στην δύναμη που κατευθύνει και παρακινεί οποιαδήποτε απόφασή μας.Έχω πάρει την τάδε απόφαση από αγάπη, από φόβο, από ανασφάλεια; Είμαι από συνήθεια σε αυτό τον δρόμο ή τον επιλέγω συνειδητά κάθε μέρα;Πώς αισθάνομαι μέσα στον δρόμο που έχω πάρει; Για να διακρίνει κανείς την δύναμη που τον έχει οδηγήσει στον δρόμο που είναι σήμερα, αρκεί να αναρωτηθεί αν έχει κάνει τις επιλογές του από επιθυμία να ζήσει ή από φόβο μήπως ζήσει. Φόβο ότι δεν μπορεί να πάει κάπου αλλού, φόβο ότι δεν αξίζει κάτι καλύτερο, φόβο ότι δεν θα τα καταφέρει διαφορετικά κ.λ.π.
Αν, λοιπόν, ένας άνθρωπος μπορεί να απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις, μπορεί να κάνει την αρχή για να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, και να πάρει οποιαδήποτε συνειδητή πλέον απόφαση. Αν η δύναμη είναι η αγάπη, τότε είναι ο σωστός δρόμος για σένα. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να το αναρωτιόμαστε στην ζωή μας που και που εκ νέου σε κάθε νέο στάδιό της.
Ας αναρωτηθούμε: Η αγάπη είναι αυτή που με κατευθύνει αλλά και διατηρεί την κατεύθυνση της δύναμης; Μπορεί κάποτε να διάλεξα από αγάπη, αλλά τώρα γιατί είμαι ακόμα εδώ; Είναι μια διαρκής αναζήτηση, και μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε ένα μεγαλύτερο επίπεδο επίγνωσης στην ζωή μας, έτσι ώστε αν μας ρωτήσει κάποιος:” Γιατί είσαι εδώ που βρίσκεσαι;”, να ξέρουμε να απαντήσουμε.
Ο δρόμος της αγάπης έχει να κάνει με το αν με γεμίζει αυτό που κάνω καθημερινά, αν με συμπληρώνουν οι άνθρωποι που έχω γύρω μου, αν αισθάνομαι ήρεμος/η στο παρόν, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι απουσιάζουν οι δυσκολίες και οι εντάσεις. Το να αγαπάω αυτό που κάνω και αυτό που είμαι, μου δίνει την ασφάλεια ότι είμαι στο σωστό δρόμο για μένα.Δεν θέλω να γίνομαι γραφική ή γλυκανάλατη. Η αγάπη για εμένα δεν είναι να ζεις σε ένα ροζ συννεφάκι αγνοώντας τις δυσκολίες της ζωής. Αγάπη είναι να ζεις στον πραγματικό κόσμο, επιλέγοντας τις μάχες που θα δώσεις, και τους ανθρώπους που θα έχεις δίπλα σου. Στην αγάπη, η ζωή δεν κατευθύνεται από τύχη, αλλά από την δύναμη της διαφορετικότητάς σου. Αυτή η δύναμη δημιουργεί την ασπίδα απέναντι στις δυσκολίες. Στην αγάπη ποτέ δεν είσαι μόνος, γιατί η αγάπη σου επιτρέπει να είσαι ολόκληρος.Και όταν πια θα έχεις μάθει να αγαπάς, θα ξέρεις να διακρίνεις τι είναι αγάπη και τι όχι.
Αρθρογράφος: Καραγιάννη Αναστασία-Χαρά
